Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Τα δύο ενδεχόμενα για την αναπότρεπτη ελληνική πτώχευση

«Η Ελλάδα θα πτωχεύσει ούτως ή άλλως, άσχετα με την ενεργοποίηση της νέας συμφωνίας διάσωσης» αναφέρει σε σημερινό του άρθρο ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου στους Financial Times,
τονίζοντας ότι «κανείς δεν πιστεύει εξάλλου στην επιτυχία του νέου εγχειρήματος». Το ερώτημα κατά τον ίδιο είναι πότε και πώς θα επέλθει η πτώχευση, σύμφωνα με τον αρθρογράφο.
«Η χώρα πρέπει να κηρύξει στάση πληρωμών αναφορικά με το εξωτερικό της χρέος όταν καταγράψει πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή το 2013 κατά τις προβλέψεις. Καθ' όλη αυτή τη χρονική περίοδο η χώρα θα πρέπει να έχει προλειάνει το έδαφος για την επερχόμενη πτώχευση, παραμένοντας όμως στο πρόγραμμα λιτότητας ώστε το έλλειμμα να αγγίξει το μηδέν και όταν πτωχεύσει να καρπωθεί τα οφέλη της χρεοκοπίας» σχολιάζει ο Μινχάου. 
Στόχος μιας ελληνικής πτώχευσης θα έπρεπε να είναι η μείωση του δημοσίου χρέους στο 60% του ΑΕΠ. Η πτώχευση θα συνίστατο στην αποκήρυξη των οφειλών της χώρας προς τον EFSF, την ΕΚΤ, τις εθνικές κεντρικές τράπεζες και πιθανώς αποκήρυξη του υπόλοιπου χρέους στους ιδιώτες - όχι απαραίτητα στο εσωτερικό.

Όσο για την πιθανή επακόλουθη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, ο συντάκτης αναφέρει ότι μία υποτιμημένη έναντι του ευρώ δραχμή θα τόνωνε τις εξαγωγές, αλλά θα έπρεπε να συνοδευθεί και από μείωση τιμών στους τουριστικούς προορισμούς. Το σχέδιο αυτό χρήζει σωστής προετοιμασίας και εκτέλεσης, σημειώνουν οι Financial Times.

«Η ειρωνεία είναι πως η Ελλάδα ακόμα και στο ενδεχόμενο της πτώχευσης θα έπρεπε να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις παρόμοιες με αυτές που απαιτούν τώρα οι διεθνείς πιστωτές, όπως μεταξύ άλλων η μείωση των μισθών» επισημαίνει ο αρθρογράφος των Financial Times.

Ως μια ηπιότερη μορφή πτώχευσης αναφέρεται η στάση πληρωμών με παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Αυτό προϋποθέτει όμως την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της, όπως τονίζεται.

«Το νέο πρόγραμμα θα κάνει ακόμα χειρότερη την ύφεση. Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε κάποια στιγμή να πει ότι το σχέδιο δεν είναι ρεαλιστικό και ότι θα έπρεπε να αντικατασταθεί από ένα άλλο που προβλέπει συγχώρεση χρέους».

Τέλος, ο Μίνχαου τονίζει την ανάγκη αναπτυξιακών προοπτικών για την Ελλάδα, σχολιάζοντας ότι η πτώχευση εντός της ευρωζώνης δε θα συνέβαλε στην ανταγωνιστικότητά της. Αυτό θα γινόταν μόνο με ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα από την ΕΕ, κάτι όμως που θα απαιτούσε θυσίες από όλες τις πλευρές, με την καλή πρόθεση και ετοιμότητά τους να είναι αμφίβολη.

Η επιλογή της διαγραφής χρέους εντός της ευρωζώνης χαρακτηρίζεται πιο επιθυμητή, ενώ αυτή της πτώχευσης και εξόδου από την ευρωζώνη πιο πιθανή.
πηγή: dimokratiko.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου