Ο διακεκριμένος καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Hohenheim, Rolf Caesar, αναλύει στη ZEIT-Online τους τρόπους διαφυγής της Ελλάδας από την κρίση. Με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ» και υπότιτλο «Μία έξοδος από το ευρώ αποτελεί την καλύτερη εναλλακτική για την Ελλάδα. Οι κίνδυνοι για την υπόλοιπη Ευρωζώνη είναι υπερβολικοί», ο Caesar αναφέρει μεταξύ άλλων: Το ταμπού έσπασε. Αυτό που οι πολιτικοί θεωρούσαν πριν από ενάμισι χρόνο αδιανόητο, την αποχώρηση δηλαδή ενός κράτους μέλους από την Ευρωζώνη, τώρα πλέον τραπεζικοί κύκλοι έχουν αρχίσει να το συζητούν και καταρτίζουν σενάρια – φυσικά εμπιστευτικά – για το ποιες επιπτώσεις θα είχε η καθιέρωση μιας νέας δραχμής για την Ελλάδα, αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης.
Η τυπικά νομική θεώρηση περί μη δυνατότητας εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη μπορεί να παρακαμφθεί, δεδομένου ότι έχουν ήδη παραβιαστεί βασικές ρυθμίσεις όπως η ρήτρα „no-bail-out“ και η απαγόρευση της χρηματοδότησης κρατών μέσω της ΕΚΤ. Επομένως, αρκεί μόνο η πολιτική βούληση για αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Όπως επιχειρηματολογεί ο αρθρογράφος, η απόφαση εξόδου από την Ευρωζώνη θα σήμαινε ταυτόχρονα και επιστροφή στη δραχμή, ενώ για ορισμένο διάστημα προσαρμογής το ευρώ θα μπορούσε να αποτελεί εκ παραλλήλου νόμισμα συναλλαγών, πράγμα που συνέβη ακόμη και σε χώρες εκτός ΕΕ, όπως το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο, χωρίς να καταρρεύσει το εκεί νομισματικό σύστημα. Επιπλέον, η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ της νέας δραχμής και του ευρώ θα ήταν κυμαινόμενη, γεγονός που θα ευνοούσε τη μαζική υποτίμηση της δραχμής, με αποτέλεσμα να ευνοηθούν οι εξαγωγές.
Με δεδομένο ότι η χώρα δεν διαθέτει αξιοσημείωτη βιομηχανία, θα βελτιωνόταν η ανταγωνιστικότητά της σε σημαντικούς τομείς όπως η γεωργική παραγωγή και ο τουρισμός. Μεσοπρόθεσμα θα υπήρχε η δυνατότητα προσέλκυσης ξένων επενδυτών, επειδή η εγχώρια αγορά θα κινούνταν με ευνοϊκότερους όρους. Μπορεί τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελλάδας να μην επιλύονταν ριζικά, θα μπορούσαν όμως να ελεγχθούν.
Αναμφισβήτητα, σε περίπτωση εξόδου της από την Ευρωζώνη η Ελλάδα θα υποβληθεί σε επίπονες διαδικασίες προσαρμογής. Είναι όμως αμφίβολο για το αν αυτές θα είναι χειρότερες από τη συνέχιση των πακέτων λιτότητας, τα οποία ήδη μέχρι τώρα επιβαρύνουν την εσωτερική αγορά. Το ελληνικό εξωτερικό χρέος, παρά το πρόσφατο ‘κούρεμα’ που αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες, θα εξακολουθήσει να αυξάνεται, με αποτέλεσμα η χώρα να ζει μονίμως από τις δανειακές βοήθειες της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ θα υπάρξουν προσωρινά προβλήματα ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Ωστόσο τα σενάρια καταστροφολογίας παραβλέπουν το γεγονός ότι η ΕΚΤ θα ήταν πρόθυμη να τις στηρίξει.
Αναφορικά με τις παράπλευρες απώλειες για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και το τραπεζικό τους σύστημα, ο διακεκριμένος καθηγητής Οικονομίας επισημαίνει ότι στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας οι τράπεζες (και η ΕΚΤ) θα υποβάλλονταν ουσιαστικά σε υψηλότερες απομειώσεις από εκείνες που ήδη αποφασίστηκαν με το ‘κούρεμα’ χρέους.
Σε περίπτωση όμως που επιβληθούν αυτές οι πρόσθετες απομειώσεις ευρείας κλίμακας, θα υπήρχε εκ νέου ενίσχυση είτε μέσω των εθνικών προϋπολογισμών ή/και της ΕΚΤ. Άλλωστε δεν πρέπει να παραβλέψει κανείς το κόστος από συνεχείς προσπάθειες διάσωσης της Ελλάδας (και των άλλων προβληματικών χωρών) για την υπόλοιπη Ευρωζώνη και το τραπεζικό της σύστημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου